survival of the fittest

Lieve allemaal,
Jaja, ik heb het overleefd: 3 dagen en 2 nachten in de outback!!
Het was een week van grote en kleine successen :-)
Om te beginnen heb ik dinsdag voor het eerst van mn leven een "business-meeting" gehad. BFT was uitgekozen door een andere NGO om een goedje genaamd Spirulina te testen. Spirulina is echt een wondermiddel: het is een gedroogde alg en zit bomvol mineralen, vitamines etc. Een soort krachtvoer. Als je elke ochtend door het ontbijt 1 lepeltje van dit spul doet, gedurende 6 weken, dan veranderd een ondervoed kind dus in een redelijk gezond kind. BFT heeft dit spul getest in 1 van de dorpen en er was een duidelijk verschil te zien in de BMI (body mass index) voor en na gebruik. Omdat het een test was, had BFT het spul gratis gekregen. Dinsdag kwam de manager van Spirulina langs om te onderhandelen over een eventueel vervolg. Ik wilde persé dat BFT heeeeeel veel van dit spul zou gaan aanschaffen en verstrekken in de andere dorpen. Maar....dit spul kost dus 20 dollar per kilo. Om een lang verhaal kort te maken: met behulp van mn aller-liefste glimlach (de manager is een frans-man..;-) ) en een duidelijke uitleg van mijn ideeën voor het medische programma, is de prijs uiteindelijk verlaagd naar 12 dollar per kg :-) Na de onderhandelingen dus meteen maar naar de boerderij gegaan waar het spul gemaakt wordt, en een paar kilo ingeslagen voor onze trip naar de outback.
Woensdag was het dan zover: met een volgeladen jeep en 5 zenuwachtige blonde meisjes (er zijn inmiddels 4 australische meiden gearriveerd en die gingen mee gelukkig) vertrokken we naar de outback. In 2 dagen tijd bij ruim 200 kinderen BMI gedaan. Dit deed ik met Holly (australisch meisje dat net klaar is met verpleeg-opleiding) en Odom. De rest van het team ging huis bij huis langs voor social survey: de leefomstandigheden moeten eerst in kaart worden gebracht, zodat er een goed plan van aanpak bedacht kan worden om deze afgelegen dorpen goed te helpen.
Vrijdag zouden we de meest bedreigde gezinnen (met de zwaarst ondervoede kids) huis bij huis langs gaan om ze van Spirulina te voorzien. Mn wekker ging in alle vroegte om pakketjes Spirulina en vitamines te maken. Ik voelde me net Sinterklaas ;-) Maar waar bij Sinterklaas er geen einde komt aan alle kadootjes, was de waarheid hier helaas echt kei-hard: er was maar genoeg om 9 van de 20 gezinnen te helpen... Dat wordt de komende week dus weer even goed onderhandelen om nog meer Spirulina in te slaan en hopelijk heb ik dan nog tijd genoeg om dat te gaan uitdelen.
Verder zijn jullie vast stik-nieuwsgierig hoe ik het heb gered daar in de jungle...Nou, ik kan kort zijn: het was ZWAAR! 3 dagen en 2 nachten afgesloten van de bewoonde wereld, op een plek waar gewoon echt niets is, slapen in een hangmat, 3x per dag rijst/noedels eten, extreme hitte, kei-hard werken en elk moment van de dag geconfronteerd worden met extreme armoede. Maar wat een lol hadden we met de meiden onderling: als we 's middags terug kwamen deden we een run op onze boodschappen- tas: pringels, crackers met pindakaas, oreo-koekjes met pindakaas (jummie!!) en daarna een water-gevecht om ff af te koelen. En een voordeel als je niet kunt slapen in je hangmat: 's nachts zijn er miljoenen sterren om naar te kijken en tegen de ochtend een zonsopgang, zo mooi dat je er bijna van gaat huilen.
En een voordeel van elke dag rijst/noedels eten bij een familie die niets heeft: ik kan nu dus met stokjes eten!! :-)
Gisteren weer terug gekomen in Siem Reap (ook wel "thuis" genoemd) en dat was best een beetje gek: mn lieve stoere toffe kamergenootje Julia was namelijk donderdag klaar met haar volunteer-werk en op reis gegaan. Was best gek om in een halflege kamer thuis te komen.
Voor mij zit het er hier ook bijna op. Volgende week mn laatste werk-week. Kan me er nog weinig bij voorstellen. Er is nog zoveel werk te doen, nog zoveel ideeën die vorm moeten gaan krijgen. Gelukkig kan een deel van het werk door de aussie-girls gedaan worden. En een deel zal ik vanuit nederland kunnen doen.
Wat ik nog bijna vergeet te melden: dinsdag ook nog even bij de dame met de erge brandwond langs geweest. De wond geneest echt super!! Ze was zo blij toen ze me zag en toonde me vol trots de genezende huid. Ze was nog het meest blij dat ze nu weer kan werken en geen pijn meer heeft. Een klein succes (1 wond die geneest), maar met zo'n enorm positieve impact, dat maakt me dankbaar en blij.
Dit verhaal is inmiddels alweer veel te lang, dus ik ga maar weer eens stoppen. Ik zou nog een week kunnen door typen om jullie alle verhalen te vertellen, maar dat zal ik jullie niet aandoen ;-) En mezelf trouwens ook niet, want na 3 dagen afzien in de wildernis ga ik mezelf nu lekker trakteren op een super-deluxe lunch en een massage :-)
Veel liefs en tot gauw weer